فراوانی کم کاری غدد پاراتیروئید در بیماران مبتلا به بتاتالاسمی شهر همدان

زمینه و هدف : سندرم های تالاسمی اختلالات خونی ارثی ساختمانی گلوبین آلفا یا بتا می باشند. در تالاسمی بتای ماژور ادامه حیات وابسته به تزریق خون مکرر است که این امر باعث تجمع بار اضافی آهن در قسمت های مختلف بدن (هموکروماتوز) می شود. در اثر رسوب آهن اضافی ممکن است، غدد پاراتیروئید دچار کم کاری شوند. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی کم کاری غدد پاراتیروئید در بیماران مبتلا به بتاتالاسمی مراجعه کننده به بیمارستان های آموزشی شهر همدان انجام شد. روش بررسی : این مطالعه توصیفی مقطعی روی 56 بیمار بتاتالاسمی دریافت کننده خون در شهر همدان از مهر 81 لغایت مهر 82 انجام گردید. سطح سرمی کلسیم، فسفر، پاراتورمون (pth)، پروتئین توتال، آلبومین، فریتین، bun و کراتی نین 2 هفته بعد از آخرین تزریق خون اندازه گیری شد. معیار تشخیص هیپوپارتیروئیدیسم سطح کلسیم سرم کمتر از mg/dl 8 ، فسفر بالای mg/dl 5/5 و pth پائین تر از ng/dl 10 در نظر گرفته شد. یافته ها: از مجموع 56 بیمار مورد بررسی 8 نفر (2/14درصد) مبتلا به هیپوپاراتیروئیدی بودند که 5/37درصد آنها علائم هیپوکلسمی را نشان می دادند. بین فراوانی هیپوپاراتیروئیسم در بیماران بتاتالاسمی با مصرف دسفرال، اسپلنکتومی و دیابت ارتباط معنی داری یافت شد (p<0.05). نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که فراوانی هیپوپاراتیروئیدیسم در بیماران مبتلا به بتاتالاسمی فراوانی قابل توجهی دارد. لذا پیشنهاد می شود، بررسی بالینی و آزمایشگاهی به منظور ارزیابی غدد درون ریز به خصوص پاراتیروئید در بیماران بتاتالاسمی از ابتدای دهه دوم زندگی انجام گیرد.